โดนรุ่นพี่สาวหลอกมาเย็ดที่โรงแรม
บทที่ 1: การพบเจอที่เปลี่ยนชีวิต
ในเช้าวันเปิดเทอมของมหาวิทยาลัย นัท เด็กหนุ่มปีหนึ่งผู้ยังคงไม่คุ้นเคยกับชีวิตใหม่ เดินอยู่ในลานกิจกรรมพร้อมกับกระเป๋าสะพายใบเก่าที่เขาใช้มาตั้งแต่มัธยม เขาเงยหน้ามองตึกเรียนสูงที่เต็มไปด้วยนักศึกษาและอาจารย์ที่เดินสวนไปมา — โลกใบนี้ดูช่างกว้างใหญ่สำหรับเขาและควยของเค้า
“นัท! มาทางนี้เร็ว!” เสียงของฟ้า เพื่อนสนิทที่เขารู้จักมาตั้งแต่ม.ปลาย เรียกให้เขารีบตามไปช่วยจัดบูธรับน้องของคณะ นัทรีบเดินไปหาฟ้าพร้อมกับความตื่นเต้นเล็กน้อยที่จะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ในมหาวิทยาลัยแห่งนี้
ในขณะที่เขากำลังจัดของอยู่ จู่ๆ สายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนอยู่ไม่ไกล เธอมีเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนยาวสลวย ใบหน้าหวาน และรอยยิ้มที่ดูอบอุ่นแม้จะอยู่ท่ามกลางความวุ่นวาย เธอกำลังช่วยแจกโบรชัวร์อยู่ที่บูธของคณะวิทยาศาสตร์ นัทถึงกับหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง—หัวใจเขาเต้นแรงโดยไม่รู้ตัว ทำเอาควยเข็งเลย
“พี่คนนั้นใครเหรอ?” นัทถามฟ้าด้วยความอยากรู้
ฟ้ามองตามสายตาของนัท ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างรู้ทัน “อ๋อ พี่เมย์ รุ่นพี่ปีสาม เป็นดาวคณะวิทย์เลยนะ คนนี้ทั้งสวยทั้งเก่ง แถมยังใจดีด้วย”
“พี่เมย์…” นัทพึมพำชื่อเธอเบาๆ พร้อมกับความรู้สึกแปลกๆ ทำเอาเธอเงี่ยนหีอยากโดนเย็ด ที่ก่อตัวขึ้นในใจทำให้เค้าแล้วเธออยากจะเย็โด
หลังจากวันนั้น นัทมักจะมองหาพี่เมย์ในทุกโอกาส ไม่ว่าจะเป็นที่ลานกิจกรรมหรือในห้องสมุด เขาไม่กล้าเข้าไปคุยด้วยตรงๆ แต่ความประทับใจที่มีต่อเธอเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่ได้เห็นเธออยู่ในมุมใดมุมหนึ่งของมหาวิทยาลัย
จนกระทั่งวันหนึ่ง โอกาสที่เขาไม่คาดฝันก็มาถึง ขณะที่นัทกำลังเดินถือหนังสือไปที่ห้องสมุด จู่ๆ เขาก็เห็นพี่เมย์กำลังพยายามถือกล่องเอกสารใบใหญ่ที่ดูหนักมาก นัทตัดสินใจรวบรวมความกล้าและรีบเข้าไปช่วย
“ให้ผมช่วยนะครับพี่” นัทพูดพร้อมยิ้มอย่างสุภาพ
พี่เมย์เงยหน้ามามองเขาด้วยสายตาแปลกใจ ก่อนจะยิ้มกลับ “ขอบคุณมากนะ แต่กล่องนี้หนักมากเลย น้องไหวเหรอ?”
“ไหวครับ” นัทตอบอย่างมั่นใจและรับกล่องจากมือเธอไป
จากจุดเริ่มต้นเล็กๆ นี้ นัทและพี่เมย์เริ่มต้นบทสนทนาที่เต็มไปด้วยความเป็นกันเอง นัทได้รู้ว่าเธอเป็นคนที่มีความฝันและความมุ่งมั่นมากเพียงใด ขณะเดียวกัน พี่เมย์ก็รู้สึกเอ็นดูในความจริงใจและความตั้งใจของนัท
หลังจากนั้น นัทเริ่มมีโอกาสได้พบกับพี่เมย์บ่อยขึ้น บางครั้งเขาเจอเธอในห้องสมุด บางครั้งก็เป็นช่วงที่เธอเข้ามาช่วยงานกิจกรรมในมหาวิทยาลัย นัทสังเกตเห็นว่าเธอไม่เพียงแต่เก่งเรื่องเรียน แต่ยังมีความสามารถในการจัดการและช่วยเหลือเพื่อนร่วมคณะอย่างไม่เห็นแก่ตัว
มีครั้งหนึ่งที่นัทเจอพี่เมย์นั่งอยู่คนเดียวในมุมสงบของห้องสมุด เธอกำลังอ่านหนังสือเล่มหนาเกี่ยวกับชีววิทยา นัทลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจเข้าไปหา
“พี่เมย์ อ่านอะไรอยู่เหรอครับ?” นัทถามพร้อมกับพยายามไม่ให้ตัวเองดูเกร็งเกินไป
พี่เมย์เงยหน้าขึ้นมองเขา “อ๋อ หนังสือเกี่ยวกับพันธุกรรม เรื่องการเย็ดสด พี่ต้องอ่านเตรียมทำโปรเจกต์จบของพี่น่ะ”
“พี่เก่งจังเลยนะครับ… ผมยังไม่รู้เลยว่าตัวเองอยากทำอะไรในอนาคต” นัทพูดอย่างเขินๆ
พี่เมย์ยิ้มบางๆ ก่อนจะพูดให้กำลังใจ “ไม่เป็นไรหรอก ทุกคนเริ่มจากศูนย์ทั้งนั้น ขอแค่นัทตั้งใจและไม่หยุดพยายาม เดี๋ยวก็เจอสิ่งที่ชอบเอง”
คำพูดของพี่เมย์กลายเป็นแรงบันดาลใจให้นัท ตั้งแต่วันนั้น เขาตั้งใจเรียนมากขึ้นและเริ่มมองหาสิ่งที่ตัวเองชอบจริงๆ ขณะเดียวกัน ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและพี่เมย์ก็แน่นแฟ้นขึ้นเรื่อยๆ ทั้งคู่เริ่มสนิทกันมากขึ้นจากการพูดคุยและช่วยเหลือกันในกิจกรรมต่างๆ
เย็นวันหนึ่ง หลังจากกิจกรรมรับน้องสิ้นสุดลง พี่เมย์ชวนให้นัทไปนั่งพักที่สวนหลังตึกเรียน ท้องฟ้าสีส้มทองยามพระอาทิตย์ตกทำให้บรรยากาศดูอบอุ่น
“นัท ขอบคุณที่ช่วยงานพี่หลายครั้งนะ” พี่เมย์พูดด้วยน้ำเสียงจริงใจ
“พี่เมย์ไม่ต้องขอบคุณหรอกครับ ผมยินดีช่วยอยู่แล้ว” นัทตอบพร้อมยิ้ม แต่หัวใจกลับเต้นแรงขึ้นทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เธอ
พี่เมย์นิ่งไปสักพัก ก่อนจะพูดออกมาเบาๆ “พี่รู้สึกว่านัทเป็นคนน่ารักมากนะ ทั้งขยันและตั้งใจจริง พี่ดีใจที่ได้รู้จักเรา”
นัทเงยหน้ามองเธอด้วยสายตาเปี่ยมความรู้สึก เขารวบรวมความกล้าทั้งหมดในชีวิต ก่อนจะพูดว่า “ผมก็รู้สึกดีกับพี่มากเหมือนกันครับ พี่เมย์…ผมคิดว่าผมชอบพี่”
พี่เมย์ยิ้มด้วยความอ่อนโยน เธอไม่พูดอะไร แต่เอื้อมมือไปจับมือนัทไว้ ก่อนจะโน้มตัวเข้ามาใกล้ จนปลายจมูกแทบแตะกัน นัทหลับตาลงและรู้สึกถึงสัมผัสแผ่วเบาของริมฝีปากที่แตะลงบนของเขา
มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่เหมือนโลกหยุดหมุน หัวใจทั้งสองดวงเต้นเป็นจังหวะเดียวกัน ความรู้สึกอุ่นซ่านวิ่งผ่านใจของนัท
“ขอบคุณนะ นัท” พี่เมย์กระซิบพร้อมรอยยิ้มบางๆ หลังจากผละออกมา
บทที่ 1 ของเรื่องราวความรักที่ไม่คาดคิดนี้กำลังเริ่มต้นขึ้น ท่ามกลางเสียงหัวเราะ การแบ่งปัน และการค้นหาความหมายของชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย
